29 oktober 2019
Bijdrage Marjolein Faber
Vrz,
de gewone man en de gewone vrouw hebben steeds minder te zeggen over hun leven.
De politieke elite heeft hen uitgeleverd aan de EU en de VN, die vervolgens het leeuwendeel van de wetgeving en beleid bepalen van mondiaal delen en denken.
Nog even en dan mogen wij nog enkel beslissen over de glasbak.
Bijdrage van Gom van Strien
Voorzitter,
Voorzitter, we praten vandaag over het laatste Belastingplan van het kabinet-Rutte II. Tijd dus om evenals bij de Algemene financiële beschouwingen, behalve naar het jaar 2017, ook terug te kijken op de afgelopen 4 jaar. We kijken dan op een periode van forse lastenverzwaringen en groeiende complexheid van het stelsel.
Wat de betreft de lastenverzwaringen is het mij opgevallen dat noch in de Tweede Kamer noch hier, door andere partijen gesproken is over dat deel van Nederland dat in de afgelopen jaren het hardst getroffen is door de belastingmaatregelen van dit kabinet. Voorzitter, de PVV blijft dat probleem, evenals andere ernstige problemen, benoemen!
Bijdrage van Kees Kok
Voorzitter,
Sinds eind 2013 is de toenemend lage rente een steeds groter probleem geworden voor de pensioenfondsen en hun deelnemers. Het besluit van de ECB baas Draghi om maandelijks zo’n 60 miljard uit het raam te gooien en tegelijkertijd de rente naar nul te schroeven, heeft de pensioenfondsen nog sterker onder water gedrukt. Onder de titel van “kwantitatieve verruiming” is door deze kamikazepiloot/illusionist (ik citeer slechts) gratis geld gecreëerd om de inflatie en de economie aan te jagen. “Whatever it takes” was zijn motto, tot en met het opkopen van probleemleningen van banken aan toe. Zelfs gratis iedereen 1000 euro geven (niet te verwarren met die andere 1000 van Rutte) wordt niet uitgesloten. Allemaal wilde acties en ook nog op kosten van de Noordelijke landen en in dit geval de pensioendeelnemers.
Voorzitter,
Met het voorliggend wetsvoorstel wordt een nieuw vehikel geïntroduceerd dat simpelweg –met het oog op een toenemende consolidatie -de mogelijkheid moet bieden aan collectiviteitskringen voor een gescheiden uitvoering van hun pensioenregelingen binnen de structuur van een nieuw type pensioenfonds. Dat nieuwe algemene pensioenfonds - immers niet gehinderd door de knellende eisen van de Pensioenwet met betrekking tot domeinafbakening en een verbod op ringfencing- dient die mogelijkheid te bieden.
Bijdrage Kees Kok
Voorzitter,
Decennialang is de AOW als inkomensvoorziening op grote schaal versoberd; een wat eufemistische benaming voor de kaalslag op de ooit zo geroemde basisvoorziening voor de oude dag. Onder de argumentatie zo de AOW houdbaar te maken voor later, is de facto een continu sloopproces in gang gezet op gelijke voet met de ingrepen op het terrein van de aanvullende pensioenen. Voor beide dossiers is de constante de budgettair gedreven gelegenheidspolitiek niet gehinderd door enig doortimmerde visie op het pensioendossier.
Debat 19 mei 2015 over wetsvoorstel 34 083 (wijziging van de Algemene Ouderdomswet in verband met versnelling stapsgewijze verhoging van de AOW-leeftijd)
Bijdrage Gom van Strien (fractie PVV)
Voorzitter. Ik vervang senator Kok, die helaas ziek is.
In het relatief korte bestaan sinds 1957 is de AOW als inkomensvoorziening in toenemende mate doelwit geworden van een scala aan versoberingsmaatregelen, onder het motto dat diezelfde AOW, gelet op de wijze van financiering in omslag, houdbaar moet worden gemaakt voor later, met als impliciete suggestie dat dan in de toekomst nog iets van een substantieel niveau van inkomensvoorziening zou resteren voor de latere generaties. Dat is maar zeer de vraag. Op het hellende vlak van het totale pensioengebouw — dat wil zeggen: staatspensioen plus aanvullend deel — moet geconstateerd worden dat de afbraak alleen al in deze kabinetsperiode in een stroomversnelling is geraakt, met als recente hoogtepunten — althans voor dit kabinet; anderen spreken van dieptepunten — de drastische opbouwverlaging en het nieuwe toetsingskader, dat iedere vorm van indexatie illusoir maakt.
Voorzitter,
Na het tamelijk rampzalig verlopen debat op 8 oktober verleden jaar, mag deze kamer zich weer opnieuw buigen over dit onzalige pensioenplan. De verwachting dat na de deconfiture van beide staatsecretarissen het licht zou zijn doorgebroken, was al niet hoog maar wordt temeer bevestigd door hetgeen nu voorligt. De bij novelle voorgestelde wijzigingen zijn zo schamel dat in feite het voorstel ook nu weer rijp is voor de prullenbak. Normaliter zou –alleen op inhoudelijke gronden, die nu niet anders liggen- dit voorstel onhaalbaar zijn. De enige reden om het weer in debat te brengen met enige kans van slagen, is dat er nu meer steun lijkt te zijn gecreëerd met behulp van uitgedeeld wisselgeld aan wat heet de constructieve drie.